( تقریبا صندلی ما یه همچین طراحی ای داره ، فقط دست سازش !!! )
این قضیه شاید مال یک سال پیش باشه .
سر کلاس بودم ، با دوستان ، و کلاس هم کلاس عمومی بود.خوبی کلاسای عمومی اینه که از اول تا آخر دست به سینه میشینی ، تاااا آخر کلاس. ( حالا کاری ندارم که بعضیا میگن خوبیش اینه که میگیری میخوابی بخاطر شلوغی و یا ... هزار تا مزیت دیگه کلاسای عمومی )
در همین شرایط که دست به سینه نشسته بودم ، و اتفاقا ! داشتم گوش میدادم که استاد چیو داره توضیح میده ، متوجه شدم صندلیم داره تکون میخوره . تا رفتم ببینم از کجاست ، ثابت شد . همین بهانه ای شد که دیگه به حرفای استاد گوش ندم. تمرکز کردم ببینم بازم تکون میخوره یا نه ... و اینکه از کجاست.
خلاصه یه ده دقیقه ای طول کشید که دیدم یکی از دوستام ، دوتا اونطرف تر ، وقتی یه موضوعو متوجه میشه ، بر حسب عادت گردنشو تکون میده . بعد تنش تکون میخوره و در نتیجه صندلی ! به همین سادگی . همون موقع این به ذهنم رسید که اگه تو هر جمعی یه نفر متوجه موضوعی باشه ، چقدر مسئله مهم و قابل تاملیه.
بعدا نشستم فکر کردم.
نتیجه این شد :
اونایی که توی جمعمون میفهمن رو نذاریم رو صندلی تکی ، یه گوشه !
باور کنیم تکونای اطرافمون ، همه مال یکیه که بیشتر از ما فهمیده !
اگه باور کردیم کسی میفهمه ، بریم پیشش بشینیم ، حواسمون دقیق به کاراش باشه ، شاید ما هم یه چیزی فهمیدیم !
و اگه فک میکنیم آدم فهمیده ای هستیم ، اینو بدونیم که تا وقتی کسی رو تکون ندادیم ، فرقی با اونایی که نفهمیدن نداریم . با حرف زدن هم نمیشه کسیو تکون داد ، باید خودمونم تکون بخوریم !!!
بقیشو شما بگین : ...
شهروند فردا
