پرپر مکن خودت گل نرگس مگو به خود
کردست آدم هر چه ز دستش بر آمده
آقای جمعه هــــــای غریبی ظــــهور کن
این انتظــــــار ز دســت کسی بر نیامده
این میــم من به میــم تو آخر نمیرســــد
هـــــــر آرزو به هر کس و نا کس نیامده
