<<شاعران وارث آب و خرد و روشنی اند>>
                       شاعران خورشیدند
    شاعری بود اگر
             یادش هست
               حرفش هست
                     اصلش هست
 شاعران امّیدند
      من درختی دارم
                 که ندیدم آنرا
                        لیک بذرش در دستم جاریست
     آنرا خواهم کاشت
                  با امّید
                   بر لب جوی دلم
              به امید آنکه
                      خورشید
                      مهربانی بکند از جایی
                            نگهی بر دل من هم بکند
       بر این بذر _____